Boże Narodzenie

Szli zmęczeni, zziębnięci

Przez Betlejem w noc czarną...
Wiatr szarpał lichą odzież
- nikt ich nie przygarnął.
Marzyli o skrawku miejsca

i o garsteczce słomy...
Zamknięte były serca,
zamknięte były domy.
Wół się tylko posunął

 i osioł krok postąpił,

 
Więc usiedli strudzeni
pod dachem dziurawej szopy.

I Słowo stało się Ciałem:
narodził się Bóg – Człowiek!
Uwinęła w pieluszki
i położyła Go w żłobie.
Anioł zapalił gwiazdę,
Archanioł śpiewał „Gloria!”...
U stóp Bożych uklękła
Służebnica Pokorna.